DEAD POETS SOCIETY (Ölü Ozanlar Derneği)

 

“Kim ne derse desin, dünyayı kelimeler ve fikirler değiştirebilir.”

 

“Türkiye’de hiçbir başarı cezasız kalmaz.”  Bu cümle, bir Türk filmi olan Devrim Arabaları’ndan bir kesit.  Ve bu cümlenin biraz değiştirilmiş halinin ise Ölü Ozanlar Derneği için biçilmiş kaftan olduğunu düşünüyorum: “Özgür, farklı ve eleştirel düşünce asla cezasız kalmaz.”

 

Sistem eleştirisi temalı filmlerde başı çeken yapımlardandır Ölü Ozanlar Derneği.  30 küsür yıllık bir geçmişi olsa da, farklı olmanın ve düşünmenin, farklı veya çılgın fikirleri dile getirmenin tabu olarak görüldüğü eğitim sistemi eleştirisi yapımlarında en’lerin içindedir. 

 

Kadrajımızda bu kez, baskıcı despot bir lisede nefes almak isteyen öğrenciler var.  Okula yeni dönemle birlikte yenilikçi ama öğrencilere göre tuhaf ve ürkünç fakat “farklı” bir hoca olan John Keating’in gelişi ile olaylar silsilesi başlıyor.  Baskıyla, korkuyla ve katı disiplinle sindirilmiş öğrencilere “insan ancak düşlerinden azad olur” dercesine bir nebze de olsun özgürlüğün kapılarını açıyor Keating Hoca… 

 

Keating’in; rahat, fikirlere değer veren, hayâllerden güç bulan, açık görüşlü ama en önemlisi de yaşadığı “an”ı iyisiyle kötüsüyle akıl süzgecinden geçiren eleştirel bir yapısı var.  Alanı olan edebiyatın büyülü koridorlarında şiirin ahengi ve zenginliği ile öğrencilerinin kafalarında bambaşka pencereler açma ve manzaralar gösterme peşinde.  Bundandır ki ders sırasında tepesine çıktığı masasında “Kendime (ve sizlere) sürekli farklı açılardan bakmamız gerektiğini hatırlatmak için masaya çıktım.  Hayat buradan çok farklı gözüküyor.” demek suretiyle çocukların hayatlarını sıradışı hale getirmek tüm derdi…  Ve de çocukların yüreklerinden geçenlerin değersiz ve utanç verici olmadığını gösterme peşinde.

 

Film; anne, baba, öğretmen ve eğitim noktalarında oldukça hassas yerlere değinmenin yanında özellikle Keating’in öğrenciler arasında hür düşünce ortamı ve zengin fikir dünyaları kurma açısından türünün eşsiz örneklerinden.  Bu açıdan Keating’in şu sözleri her defasında çok heyecanlandırıyor beni:

 

“Bir şeyi bildiğinizi sandığınız zaman bir de farklı açıdan bakmalısınız o şeye.  Aptalca ya da yanlış görünse bile denemelisiniz.  Bir kitabı okuyunca sadece yazarın düşündüğü şeyi ele almayın.  Kendi düşüncelerinizi de ele alın.  Kendi sesinizi bulmak için çabalamalısınız çocuklar.  Sizden, kendi yürüyüşünüzü, kendi ritminizi, herhangi bi yöne doğru kendi adımınızı bulmanızı istiyorum.  Ne isterseniz; ister gurur duyulacak olsun, ister aptalca.  Ne olursa olsun!”

 

Hepinize iyi seyirler!...

 

P.s.: Eleştirel Düşünce teması üzerine bonus filmler;

Les Choristes (Koro),  The Freedom Writers,  Detachment,  On the Basis of Sex.

 

Elifnur Takavcu

ent.enttak@gmail.com